آمد شبی که آسمان آغوش خود را باز میکند برای آرزوهای تمام ناشدنی...

تا بالهایمان را زیر ستاره های دل انگیز رجب ، این ماه قشنگ خدا بتکانیم...

کز نکنیم و دور از فکر وذکرهای معلق خودمان را به دست های گرم خدا بسپاریم.

خدایا !!

ای که برای هرکاری امیدمان به توست...

ما مسافری داریم...که هر وقت به این چشم ها قدم رنجه کند ، همه ی آرزوهای ما برآورده میشوند...وشادی های گم شده مان را در دست های او پیدا میکنیم...

خدایا... بهار دارد می رود...

بگو آن بهار راستین روزگار زودتر بیاید...