السلام علیک یااباصالح المهدی(ادرکنی)
آیا نخواهدآمد زیباترین فصل زندگی؟زیباترین نغمه الهی؟
قریب من!
نمیدانم درکدامین کوچه های دلتنگی به گذشت زمان دل بسته ای که اینگونه دقایق مبهوت آمدنت شده اند؟
کدامین کوچه هرروز صبح؛عطریاد تورا می شنودونفس های غریبانه ات که دلتنگی اش را جلوه می دهد.
این غربت تاکی؟ آیابه سامانی نمی رسد؟
ای واژه ستودنی؛تورا درتنهایی غریبانه ام می ستایم،تورا میان واژه های بی ریای ندبه ام می خوانم وحال که نیستی بهانه ی دلتنگی ام را به گوش علی زمانه یمان می رسانم.
ای آشنا، نمیدانم کجای این جاده را به انتظارت بنشینم وحال که ازتومیگویم،میان سنگینی بغضم برای بهانه های دلم آمدنت رامژده میدهم.بارنیامدنت سنگینی گناهم میشودوقصه ی آمدنت تکرار انتظارم...
بیا! بیا وروز به عشق رسیدن مارا دورتر مینداز....!
به خدا که هردو چشمانمان را فانوس جاده آمدنت خواهیم کرد.
روز آمدنت میلاد عشقی است پاک...وما برای شکر این روز سجده بر خاک می نهیم....
العجل یا مولا العجل...
از کوچه های باران....