«کلام ولایت»

«اهمیت ونقش جوانی در شکل گیری شخصیت انسانها»

جوانی را ازلحاظ معنوی، ازلحاظ روحی واخلاقی، هرطورگذراندید،پیری شماهم همانگونه خواهد گذشت.

امکان نداردکه انسان درجوانی دردورانی که عواطف واحساسات وخلقیات، درحال رویش وبالندگی وشکل گیری است،غرق درمادیات وشهوات باشد، نه به فکرویادخدا ، نه به فکرمحبت خدا ومحبت به اولیا،نه به فکرهمگامی با اولیا، نه به یادآدم های خوب وانسانهای والا، بلکه باغفلت محض! بعدناگهان پیرکه شد، بگوید: ازحالا آن طرفی می کنیم! بله، خدا دست رد به سینه کسی نمی زند، آدمی راکه هفتاد سال هم گناه کرده باشد، به آن جاده وآن خط راه می دهند؛اما نه آنگونه که انسان بتواند حرکت آن چنانی ویک سیر موفقیت آمیزبکند. نه آنچنان که غرق بشود ونورانیت پیدا کند،نه آنچنان که خودش رادرعبادات، درمحبت خدا ودریاد خدا مستغرق کند، دیگر نمی شود؛ مگردرجوانی درست عمل کرده باشید،مگراز جوانی شروع کرده باشید، آن وقت می شود درپیری استفاده کرد.این حالاتی که شما در کسانی مثل امام(رضوان الله علیه) درسنین بین هشتادونود سالگی می بینید، ادامه ی حالات جوانی ایشان است. چون امام تقریبا 79 ساله بودند که به ایران آمدند وجمهوری اسلامی شروع شد؛ یعنی امام ازنزدیک هشتاد سالگی این مسئولیت های سنگین را شروع کرده است! وقتی که همه ی انسانها دراین سنین، بازنشسته می شوند واهل افتادن دریک گوشه ودربستروبی رغبتی وبی نشاطی نسبت به همه کارها!امام درآن سن ،بزرگترین کارهای عالم راشروع کرد؛ اداره ی یک کشور، بلکه ایجاد یک نظام وقدم به قدم پیش بردن این نظام!

بیانات رهبرمعظم انقلاب دردیداربا دانشجویان تشکلهای اسلامی درمراسم افطاری

                                                                       1/11/1376