دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است

شیرین شده است وماحصلش این غزل شده است

زهرائی   وتلألؤ  نور  محبتت

درسینه ام ز روز ازل لم یزل شده است

از عرش آمدی وزمین آبرو گرفت

باید برای بردن نامت   وضو گرفت

عمرت نفس نفس همه تلمیح زندگی است

حرفت چراغ راه و مفاتیح زندگی است

اشک شما از آب بهشت است خنده کن

لبخندت آفتاب بهشت است خنده کن

دنیای   ما    نبوده برازنده ی   شما

هجده نفس زمین شده شرمنده ی شما

آیینه ای   نهاده   خدا  بین سینه ام

حس میکنم مزار تورا بین سینه ام

صل الله علیک یا قرة عین الرسول

                        یا فاطمة الزهرا(س)

گواهی میدهم که تو حجت خدایی....

گواهی میدهم به حضور تو ، به ظهور تو ، به عدالتی که به دستهای تو سپرده خدا...

گواهی میدهم که تو می آیی تا صدای فریادهای الغوث زمان خاموش شود...

وابن اردی جهنم های پیاپی جان بگیرند...

ما تمام عشق را در این انتظار تصویر کرده ایم ...مثل دویدن نقطه ها پشت هم تا شنیدن نغمه ی : انابقیة الله .....

جمعه منتظر با وفایی است... خوشا به حالش...

خدا تا جمعه ی موعود این چشمها را ازما نگیرد...

اللهم عجل لولیک الفرج

صلوات

می دید فلک کوچ  پرستویی  را

در بستر خانه یاس خوشبویی را

می شست درآن نیمه شب ظلمانی

بشکسته دلی ، شکسته پهلویی را

شهادت حضرت زهراء (س) تسلیت باد.

روزهای فروردین تند تند می گذرند ، وما پشت دیوار دلمان همهمه ی عجیبی است

کسی صدا میزند : فاطمه......

اهالی انتظار نگاهشان آبستن اشک است ، واز ابر چشم هایشان مدام واژه های التماس چکه می کند....

امام لحظه های من...... که بودنت کهنگی روزگار مارا تازه می کند وتاریکی ثانیه هایمان را روشن....

گاه گداری به ما دور ماندگان از مدینه ، سری بزن...

اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان(عج)

واحفظ قائدنا الخامنه ای بحق القرآن

دوباره چشمه ی اشک است که می جوشد درامتداد ناله ی یک طفل ، به پای تابوتی......

خدا مادرم را کجا می برند......

 آری پرستوی حرم پرواز کرد....

لعن الله قاتلیک یا فاطمة الزهراء (س)

شهادت مظلومانه ی مادر سادات حضرت زهرا (س) بر رهروان راه ولایت تسلیت باد.